Deze week lijkt de herfst ineens een stuk dichterbij, na al die superwarme dagen van 30 oC van vorige week. De nachten koeler, de dagen flink korter en….. de herfstoogst.
Als ik door een rondje door de tuin loop, valt mijn blik ineens op een paar hazelnoten! In de windsingel staan wat hazelaars, maar daar oogsten we zelden van. Te slechte seizoenen, te kleine nootjes, te weinig, teveel concurrentie, eekhoorns, muizen. Hoe groot is mijn verbazing als ik, gericht kijkend, zie dat er handenvol hazelnoten te rapen zijn. Niet zo makkelijk want inmiddels zijn de eerste droge bladeren ook gevallen, die nagenoeg dezelfde kleur hebben. Maar dat ze gevuld en lekker zijn hoor ik, als ik over de grond kruip, aan het knibbelen en knagen van een muisje verderop. Concurrentie!
Wat een traktatie na deze toch wat moeizame zomer. De bessenoogst was niet geweldig, oa vanwege de slechte vruchtzetting in de lente (koud en nat, weinig insecten) en de vrij hongerige, bijna agressieve vogels . De rijkelijke bramenoogst maakte heel veel goed.
Maar deze hazelnoten, totaal onverwachts, geven nog een extra glans aan het seizoen, een mooi nagerecht, of, anders gezegd, een glanzende kers (die we dit jaar ook niet hadden trouwens) op de taart!
