Herfstframbozen

Wat was dat wachten op die frambozen. De planten groeiden prima, de zomer bracht voldoende vocht en warmte om mooi groot te worden. En de bijen deden hun uiterste best:  wat een drukte, wat een genot was het om telkens door die struiken te lopen, te kijken of er niet al stiekem eentje rijp geworden was. Och en kon ik het gezoem vastleggen op een foto, ik had het gedaan, zo overweldigend en wonderbaarlijk om te horen, de bijen te zien. En nu, ondanks koude, nattigheid, met dank aan al die vele bijen, hangen de struiken vol en vol met frambozen. Een geweldige oogst lacht ons tegemoet “pluk me, pluk me”. Dus daar gaan we, in regenpak, op naar de herfstframbozen!