Ik kan het niet laten hier toch nog even een momentje aan de braam te wijden. Ik besef tegelijkertijd dat ik niet zo’n goede plukster ben. Want ik kan me doorlopend verbazen over de pracht van die bramenoogst. Niet alleen de grootte van de braam is uitzonderlijk dit jaar, maar ook de hoeveelheid. Eén grote wand van zwarte vruchten. En door de zon zijn ze ook nog eens geweldig lekker, zoet en vol van smaak.
Een wat ouder stel kwam de tuin oplopen. “Voor bramen is het zeker nog te vroeg?” Ja, normaal wel, zo was dat alle voorgaande jaren. Maar dit jaar is zó uitzonderlijk. Sommige soorten hebben daar veel last van (getuige de kleine blauwe bessen en frambozen), maar de braam, die geniet! Die groeit de hemel in, en laat haar grote, superzoete inktzwarte vruchten graag plukken. Met recht een bramenparadijs……
