In de eerste week van februari zijn we met een nieuw project begonnen: koper.
Draden rondom een amandelboompje die het tot nu toe nog niet zo goed deed.
En draden net boven de grond waar een nieuwe aanplant is van frambozen. Deze draad is verbonden met een antenne op een van de palen, met een magneet gericht naar het Noorden. Koper en magneten rondom bomen en struiken zouden het elektromagnetische veld versterken en daarmee de groei bevorderen. We zijn heel benieuwd.
Wintertijd; het werk volgt nu vooral de weersomstandigheden.
Het heeft de afgelopen maanden zoveel geregend dat het snoeiwerk nu wat achter loopt (met regen snoeien we geen fruitbomen). Dus wijken we uit naar andere klussen die dan wel gedaan kunnen worden zoals het onderhouden van de windsingel.
Deze strook struiken op de grens van de tuin bestaat uit allerlei wilde bessen en noten (denk aan sleedoorn, vlier, duindoorn, hazelaar) en is bedoeld om de bessenstruiken in de tuin te beschermen tegen onder andere te veel wind. Tegelijk is de haag ook een prachtplek voor kleine dieren, vogeltjes, nestjes etc.
De windsingel is geplant bij het aanleggen van de tuin in 2002 en inmiddels zijn sommige struiken flink hoog geworden. Aan het onderhoud komen we niet altijd toe vanwege het vele andere werk. Maar nu hebben we de kans waargenomen. De gesnoeide takken worden grotendeels weer ingevlochten in de haag, zodat er nog meer schuilplaatsen ontstaan voor kleine dieren.
Deze week lijkt de herfst ineens een stuk dichterbij, na al die superwarme dagen van 30 oC van vorige week. De nachten koeler, de dagen flink korter en….. de herfstoogst.
Als ik door een rondje door de tuin loop, valt mijn blik ineens op een paar hazelnoten! In de windsingel staan wat hazelaars, maar daar oogsten we zelden van. Te slechte seizoenen, te kleine nootjes, te weinig, teveel concurrentie, eekhoorns, muizen. Hoe groot is mijn verbazing als ik, gericht kijkend, zie dat er handenvol hazelnoten te rapen zijn. Niet zo makkelijk want inmiddels zijn de eerste droge bladeren ook gevallen, die nagenoeg dezelfde kleur hebben. Maar dat ze gevuld en lekker zijn hoor ik, als ik over de grond kruip, aan het knibbelen en knagen van een muisje verderop. Concurrentie!
Wat een traktatie na deze toch wat moeizame zomer. De bessenoogst was niet geweldig, oa vanwege de slechte vruchtzetting in de lente (koud en nat, weinig insecten) en de vrij hongerige, bijna agressieve vogels . De rijkelijke bramenoogst maakte heel veel goed.
Maar deze hazelnoten, totaal onverwachts, geven nog een extra glans aan het seizoen, een mooi nagerecht, of, anders gezegd, een glanzende kers (die we dit jaar ook niet hadden trouwens) op de taart!
Elk jaar op de eerste zaterdag van augustus, vieren wij het Bessenfeest. Een moment midden in de zomer, wanneer de meeste bessen rijp zijn. Voorheen was dat zo. Tegenwoordig zijn de kruisbessen en de zwarte bessen dan al op. Maar feesten doen we toch, met allerlei activiteiten gelieerd aan de tuin en de natuur.
En dit jaar was het dubbel feest! Te midden van een regenzomer, met voorspellingen van een zeer natte dag, kregen we zowaar een droge, en zelfs soms zonnige dag! Wat een vrolijke en gezellige dag werd het. Een gemoedelijke sfeer, waarin getekend werd, gekleid, er werden prachtige mozaïeken gemaakt, wol gevilt in mooie bloemetjes. Maar ook geplukt en je kon er zelfs jam mee maken, op het vuur. Toen het rond half 4 begon te regenen, groepten we samen onder de partytent met een lekker stukje pizza, of bij het vuur met de broodjes…… een heerlijke, sfeervolle dag. Dank aan iedereen!!
Het bessenseizoen is dit jaar echt anders dan anders. De lente is koud en nat geweest. Wellicht is dat de oorzaak dat er weinig insecten waren voor de bestuiving van de bessen. In juni bleek al dat zowel de kruisbessen als de zwarte bessen dit jaar matig gezet waren, en dus veel minder bessen hadden. En dat de trossen rode aalbessen niet mooi groot zouden zijn. De regen zorgde er natuurlijk wel voor dat de bessen die er wel hingen, volgezogen en dus groot waren.
Nu, begin augustus, zitten we volop in de oogst! Ondanks de koude lente, de vraatzuchtige vogels en de stevige regenbuien, emmers vol bessen, rood, wit, blauw, en binnenkort de bramen. Het bessenseizoen, hoe kort ook, ten volle genietend!
Dit weekend, eindelijk die lang verwachte warme dagen. wat hebben we dit jaar lang in de (betrekkelijke) koude gezeten! Maar nu scheen de zon volop en konden we van de warmte genieten. Op de Grietmarkt te Amerongen, waar we zaterdag met een kraam vol producten stonden, en in de tuin, die tot een zee van groen is omgetoverd.
En dan ineens, wat een wolk van gezoem………! Het geluid volgend blijkt er een zwerm bijen door de tuin te gaan, ontsnapt uit een van de bijenkasten! De bijen, die de oude koningin volgen, zwermen met honderden een bepaalde richting in. Tot ze opeens aan de rand van de tuin, op een wilgenboom landen, en blijven hangen. En dan ook letterlijk hangen; als een grote tros bijen lijkt de stam van de boom ineens een bewegend levend wezen geworden. Het gezoem wordt minder, de bijen, inmiddels grotendeels geland, hebben een tijdelijke rustplek gevonden. Wat een indrukwekkend schouwspel!
De imker wordt gewaarschuwd, en die weet later, met behulp van de doos die wij er zelf al onder gezet hadden, waar ze zelf al in begonnen te kruipen, het volkje weer te vangen.
De herfst is begonnen, en op de tuin worden de laatste vruchten en noten geplukt. Deze nazomer, vol van droogte in augustus en september, gevolgd door natte dagen in september, kon de bramen geen goed doen. Door de droogte en hitte, was de oogst een stuk minder dan andere jaren. Maar nog niet zo erg als bij de herfstframbozen, waar we dit jaar nauwelijks van geoogst hebben. Bijzonder dat we wel een overvloed aan rozenbottels hadden (voor die heerlijke jam: Bessenpret). Toch weer die balans……
De appels (althans de bomen die geen beurtjaar hadden) werden belaagd door vogels. Een nieuw fenomeen voor ons. Zouden de vogels te weinig te eten hebben gehad?
En daar waar de boom haar bladeren al liet vallen, zag je ineens appels bengelen aan de takken. Alsof het klokken waren. Binnenkort gaan ze eraf, die appels, en dan gaan we op naar het winterseizoen!
We zijn volop bessen aan het oogsten op dit moment. En soms zijn we ineens met een grote groep, zodat het dat echt oogstdagen worden. Zo hadden we drie weken geleden met elkaar (vaste vrijwilligers en mensen die een dagje kwamen helpen) ruim 70 kg zwarte bessen, volrijp, eerst afgeschud op doeken, tenslotte in de emmers! Vorige week zaterdag zaten we met elkaar tussen de witte bessen (ook ruim 70 kg). En wat een gezelligheid ook, het begon, volgens ervaringsdeskundigen, op de druivenpluk te lijken. Zeker toen we ’s middags na het plukken met elkaar aan de pizza zaten. Deze week hadden we op dinsdag wel een record: 95 kg rode bes!! Een bijzonder goed seizoen met prachtige bessen. En voor de rode bessen is dat nog maar het begin….
Het plukken gaat voorlopig nog door, zeker ook van de blauwe bessen, dus de zelfpluk natuurlijk ook!
Op een zonnige zondagmorgen zaten we met een groepje geïnteresseerden in de tuin. In de serie Natuurbeleving, in samenwerking met Vrijzinnig Lunteren, was dit de laatste ochtend van de serie voor dit seizoen, 12 juni. Een serie waarin de beleving van de natuur centraal staat. Je omgeving, hoe vaak hol je er niet aan voorbij? Maar bewust stilstaan, kijken, voelen, ruiken, en ineens word je nieuwsgierigheid gewekt, hoe werkt dat eigenlijk in die natuur?
Deze ochtend stond in het teken van de roos. Bijeen zaten we rond de Guirlande d‘amour, een prachtige trosroos, helder wit, stralend bijna, en heerlijk geurend. Een roosmeditatie, gevolgd door een loopmeditatie, en een moment om in detail te kijken, tekenen. Daarna zingen, over rozen. Tenslotte bijeen met een rozendrankje, hoe toepasselijk. Stilte, rust, bezinning, ontmoeting, alles was er.
.
Een ochtend om even opgetild te worden, inzichten te krijgen, en het hier en nu te ervaren. Heel bijzonder!
Op de tuin proberen we zo veel mogelijk rekening te houden met de “echte bewoners”: de insecten. Dus onder andere, zoals de campagne Maai Mei Niet het benadrukt: zo laat mogelijk maaien, opdat de grassen en kruiden kunnen gaan bloeien waar dan de insecten weer van kunnen profiteren. En dat levert dan weer mooie beelden op!